అటుగా వెళుతున్న నేను.... అనుకోకుండా చూసేను నా కను చూపులు..ఏమిటా అనీ...
అరుదైన ఆ గడ్డిపూల...చిరు రెక్కలపై తుమ్మెద గ్రోలు మధుర మకరందాలు...
అదేమిటా నా రత్న మాలలో ఉండ వలసిన రత్నం ఈ గడ్డి పోచ తలవొంచి మరీ అలంకరించింది అని చూడగా కనిపించిన అద్భుతం...
ఆ మంచు బిందువు..ఆ రాత్నాకరుడి కిరీటంనుండి రాలి పడి ఆ పేద గడ్డి పోచని వరించి...విరింప చేసినదా అని..
ఆ ప్రకృతి మాత ఎన్ని అందాలను తనలో వుంచుకొని....నిత్య యవ్వనాన్ని మనకి పంచుతోంది?